KİTABU’L-CENAİZ VE’T-TEMENNİU’L-MEVT
كثرة
ذكر الموت
3- Ölümü Çokça Anmak
أنبأ الحسين
بن حريث أبو
عمار المروزي
قال أنبأ
الفضل بن موسى
عن محمد بن
عمرو وأنبأ
محمد بن عبد
الله بن
المبارك قال
حدثنا يزيد بن
هارون قال
أنبأ محمد بن
إبراهيم عن
محمد بن عمرو
عن أبي سلمة
عن أبي هريرة
قال قال رسول
الله صلى الله
عليه وسلم
أكثروا ذكر
هاذم اللذات
قال محمد في
حديثه الموت
قال لنا أبو
عبد الرحمن
محمد بن
إبراهيم هو
والد أبي بكر
بن أبي شيبة
وعثمان بن أبي
شيبة والقاسم بن
أبي شيبة وهم
ثلاثة أخوة
وأبو بكر ثقة
وعثمان لا بأس
به والقاسم
ليس بثقة
[-: 1963 :-] Ebu Hureyre'nin
bildirdiğine göre Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem): "Lezzetleri
yok edip bitiren şeyi çokça anın" buyurdu. Muhammed hadisinde der ki:
"Lezzetleri yok eden şey ölümdür."
Nesai der ki:
"Muhammed b. İbrahim, Ebu Bekr b. Ebi Şeybe'nin babasıdır. Osman b. Ebi
Şeybe, Kasım b. Ebi Şeybe ve Ebu Bekr b. Ebi Şeybe üç kardeştirler. Ebu Bekr
güvenilir biridir. Osman, kendisinde sakınca olmayan biridir. Kasım ise
güvenilir biri değildir."
Mücteba: 4/4; Tuhfe:
15087.
Diğer tahric: İbn Mace
4258; Tirmizi 2307; Ahmed b. Hanbel 7925; İbn Hibban 2992, 2993, 2994, 2995.
أنبأ محمد بن
المثنى عن
يحيى بن سعيد
عن الأعمش قال
حدثني شقيق عن
أم سلمة قالت
سمعت رسول الله
صلى الله عليه
وسلم يقول إذا
حضرتم المريض
فقولوا خيرا
فإن الملائكة
يؤمنون على ما
تقولون فلما
مات أبو سلمة
قلت يا رسول
الله كيف أقول
قال قولي
اللهم اغفر
لنا وله
وأعقبني منه
عقبى حسنة
فأعقبني الله
منه محمدا صلى
الله عليه
وسلم
[-: 1964 :-] Ümmü Seleme der ki:
Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'in: "Hastanın yanında
bulunduğunuzda hayır duada bulunun. Çünkü melekler sizin söylediklerinize amin
derler" buyurduğunu işittim.
Ebu Seleme vefat edince
"Ey Allah'ın Resulü! Nasıl dua edeyim?" diye sordum. Resulullah
(sallallahu aleyhi ve sellem) dediki: "Allahımf Bana ve ona mağfiret eyle,
ona karşılık bana daha salih bir bedel ver"
Yüce Allah bana, daha
sonra Ebu Seleme'den daha hayırlı olan Muhammed (sallallahu aleyhi ve sellem)'i
verdi.
Mücteba: 4/4; Tuhfe:
18162.
Diğer tahric: Müslim;
Ebu Davud 3115; İbn Mace 1447; Tirmizi 977; Ahmed b. Hanbel 26497; İbn Hibban
3005.